dedi fikir onu dinleyenlere.
Ve ondan önce varolmuşların tarihini anlatmaya başladı:
Benim tarihim insanlıkla birlikte başlamış,
İlk insan başlarda benim çok farkımda olmadan yaşamış,
Benim yardımımla kendisini savunmuş, gelişmiş...Orası uzun hikaye.
Zamanla bana bir isim vermiş ve beni önemsemeye başlamış.
Ailemde ses getirmiş ve tarihte çeşitli dönemlerin başlangıç sebebi olan birçok kişi de yaşamış.
Kimi zaman sahiplerinin ismi ile anılmışlar...
Evet..Fikir babaları, fikir anaları derler ya, işte o hayat bulunan bedenlere insanlar tarafından verilen isimler aslında.
Kimi zaman ise sadece onlara verilmiş olan isim ile anılmışlar...
Evet..Yine insanlar isimlendirmişler onları...
Çeşitli alanlarda oluşmuşlar, kimileri sadece düşünmek ile haşır neşir,
Kelimeler ile tanışıp kitaplarda sonsuzluğu aramış.
Kimileri öğretilmiş okullarda kullanılarak sadece bir tebeşir.
Aktarılmış kişiden kişiye ve her yeni üye ile, genişlemiş aile.
Kimileri bilim ile büyümüş, onunla yaşamış ve gelişmiş,
Dünyaya, insanlığa, keşifleri hediye etmiş.
Kimileri ise duygularla buluşmuş,
Sanatı, sanatçıyı oluşturmuş,
Ve resimle, müzikle, heykelle hayat bulmuş.
İşte soyumun, atalarımın kısa tarihi böyle.
Madem anlatmaya başladım, hayat bulmam ise şöyle olur:
Önce bir düşünce kafalarda uçuşur,
Bir nesnenin görüntüsü, yaşanılan bir olay veya birikimler buna sebep olur,
İşte o zaman başlarız dostlarım gözlem ve bilgi ile çalışmaya,
Arka planda beni ufak ufak oluşturmaya,
Eğer içerisinde olduğum kafanın dikkatini çekebilirsem,
Başlarım hazırlanmaya ve hayalini kurmaya;
Gerçek dünyada hayat bulmanın,
Belki de kimilerinin şaşkınlığına ve hayranlığına sebep olmanın,
Aileme benim öncü olacağım türevler bırakmanın,
Kim bilir belki de insanların vereceği bir isme sahip olup, tarihte yer almanın.
Hayat bulmadan önceki ilk halim ile son halim biraz değişik olur,
Biraz düşünülür üzerimde.
Farklı şekillerim ve türevlerim de var olur.
Son halime kavuşup hayat bulunca,
Bir kalemin ucunda,
Bir heykelin şeklinde,
Bir tablonun renklerinde,
Bir filmin içeriğinde,
Veya sadece ufacık bir hediye kutusunun içerisinde,
İşte o zaman benim de sizin dünyanızda bir şeklim olur!
Dinleyenlerin yüzünde hafiften bir gülümseme,
Fikir devam ediyor sözlerine,
Şimdi geri dönelim benim esas hikayeme:
İçinde olduğum kafa yazmayı çok sever,
Hatta bazı zamanlar sadece düşünüp durmak onu çok sıkar,
Yazıp atamazsa bu düşünceleri biryere,
Dönüp dolaşır bu düşünceler sürekli içeride.
Bir yerden sonra ağırlaşıp yük olur düşünenin kendisine,
İşte bu yüzden atmak gerekir dışarı öyle ya da böyle.
Bir de kimi zamanlar birşeyler duyar veya görür,
İşte o zaman sadece onun hakkında düşünür,
Düşünceler başka gördükleriyle birleşince,
Bilgisinden de biraz esinlenince,
Benim gibiler için bir köprü oluşturur sadece.
Benim oluşmam ise şöyle oldu,
Yazmak isteyip te yazamamak içinde olduğum kafaya dert oldu,
İnandığı için kelimelerin gücüne,
Aklından geçirdi ben de oradayken,
Başlayayım kelime oyunlarıma belki yardım ederler düşüncelerime diye.
İşte o zaman gerçekten kelimeler yardım ettiler,
Beni gizlendiğim yerden çıkarıp hayat verdiler,
Sizlere de böyle bir hikaye olarak takdim ettiler.
