Kendi kendinin sansürü

Kelimeler su gibi akıp gitmeye hazır beklerlerken,
Ve zaten konuşmamayı tercih etmişken,
Rahatlamanın en kısa yolunun da bu olduğunu bilirken,
En kısa yolu seçmeyi de isterken,
Üstü kapalı bile olsa ima edebilecekken,

Aklıma gelen, beni sinirlendiren şeyleri kafamda dönüp duran düşünceler, takıntılar, korkular nedeni ile yazamayacaksam,

O zaman ne anlamı var ki normalde yazmanın, ben anlamam?

Yok! Anlamsız!

Kendi kendimin sansürü olmak zor, çok zor gerçekten.
Üstelik bu sadece yazı yazmada değil, konuşmakta da geçerli, yani ikisi birden.
Gerçekten sıkıldım kendimin bu halinden!
Hiçbirşey yapmak istemiyorum bu kadar kızgınken!