Bahçeler

Herkesin iyi kötü bir bahçesi var kafasında.

Kimileri unutur çimleri biçmeyi zamanında,
Uzar gider çimler, aralara türlü yabani otlar girer,
Sonradan bu otları bahçeden temizleyip atmak biraz uzun sürer,
Yerlere düşen meyvelerin fazlalarını toplamak gerekir birer birer,
Zamanında çok harcama yapılmış ve ekilmiş olsa bile türlü türlü bitkiler,
Şu bir gerçektir ki, bahçe her zaman ilgi ister.

Kimileri dünyayı dolaşır farklı tohum arayışıyla,
Ekip biçerler, büyütüp bakarlar ayrı ayrı buldukları her bir tohuma.
Herkes gelip görsün, izleyip fotoğrafını çeksin amacıyla,
Dolduruverirler her kuytu köşeyi bilinmeyen renklerdeki çiçek ve ağaçlarla.
Ama edinilen her yeni bitki farklı bir bakıma muhtaç olmakta,
Bu kimi bahçelerde zaman zaman unutulmakta.

Kimileri kurak bırakır toprakları,
Kim bilir, belki yetişir bir kaktüs ağacı!
Madem beklenir su olmadan, yeşil görmeden,
Zevk alabilmek için bahçedeki tek kaynaktan,
O zaman bilmek ve unutmamak gerekir;
İhtiyaç anında içindeki suya nasıl ulaşmalı,
İlk bahar olursa kaktüs çiçeklerinin görüntüsünü kaçırmamalı.

Sadece tek bir türü yetiştiren bahçeler de var,
Belki en fazla farklı renklerden oluşurlar,
O zaman gerçekten sevmek gerekir eldeki o tek türü,
Zamanla sıkılmaktan korkmadan büyütmeli her bir ürünü.

Her biri farklı bir kafanın görünümü,
Kimi zaman hoş gelir izlemek, örnek alınır bahçenin bir bölümü,
Kimi zaman içi biraz boş gelir, düşündürür, yeşertmek lazım bütününü,
Ama bazen de hür ormanlar rast gelir, içine girip geçirmek istersin ömrünü.

İnsanlık işte oluşturmuş çeşit çeşit bahçeler,
Kimisi dediğim gibi sadece gezip görmelikler,
Kimisi ise içinde yetişen ile dünyaları beslerler.
Her birine belli bir oranda ihtiyaç var kanımca,
Hem beslenmesi, hem de gezip görmesi gerekir insanın hayatı boyunca.