Hayatın modları

Kimi zaman basıp zamanın açma düğmesine,
Henüz görülmemiş bir filmi izler gibi,
Seyretmeye dalınır hayat.
O zaman kendi filminin sadece başrol oyuncusu olunur,
Yönetmen koltuğunda ise meşhur kader oturur.

Bazen eski bir kaset konulur oynatıcıya,
Hatırlanır eskiler, hatıralar.
Arasıra anmak güzeldir,
Ama oynatıcıda hep aynı kaset olduğunda,
Hikaye başa sarılıp sarılıp durduğunda,
Ne sonuç, ne ders çıkar ortaya.
Zaman kaçar gider, kafa dönüp durur hep aynı noktada.

Unutmamak lazım birde ne kendine ait hayatların,
Ne de hatırlanacak fazla anıların olmadığı durumları.
Zamanın aracılığı ile izlenilenin,
Hep başkalarının hayatları olduğunu.
İstenmeyen bir durumdur tabi bu.

En verimli zamanlar yaşanır;
Yönetmen koltuğunda,
Rolün başında,
Senaryonun kaleminde,
Sanatın yönetiminde,
Kendi filminin her karesinde,
Olunduğunda...

Her mod mevcut tabi hayatta.
İlk üç paragraf bazen geçerli olsa da,
Ne kadar arttırılırsa dördüncü paragrafın payı koca pastada,
O kadar dolu dolu geçer, yaşam da zaman da...